De toekomst van Thailand wacht in Bangkok op veranderingen in het koninkrijk

BANGKOK:- Met agenten in de achterhoede, die strijden om de demonstranten het hardst aan te pakken, sprak onze lokale reporter met enkele jongeren die onthulden dat ze gewoon een betere toekomst willen.

Het was gisteren net na zonsondergang toen de eerste knal ergens in een oorlogsgebied te horen was.  “Ze zijn zich aan het opwarmen”, zei een jonge bink, die tijdens de explosie op zijn vrienden wachtte bij de brug bij het Din Daeng-kruispunt in Bangkok.

De strijd tussen jonge demonstranten en menigtecontroleurs duurt nu al meer dan twee maanden.  De buurt is veranderd in een slagveld waar traangas en rubberen kogels worden afgewisseld met vuurwerk en katapulten.

De protesten tegen de regering groeien met de dag en zijn vanaf de zijlijn een eigen leven gaan leiden.  Een groep jongeren heeft de Thalugaz-groep (penetrerend gas) gevormd, die het principe van geweldloosheid als vergelding volgt.  Het wijkt af van de gebruikelijke protesten tegen de regering, met name de door studenten geleide demonstraties.

De gewelddadige confrontaties leiden tot discussies over hun legitimiteit.  Aan de ene kant zijn demonstranten onder vuur komen te liggen wegens vandalisme, waaronder het in brand steken van verkeerspolitiekiosken en koninklijke portretten.  Aan de andere kant is de politie aan de kaak gesteld wegens gebrek aan professionaliteit bij verspreidingsoperaties, zoals bij het ongeval met een vluchtmisdrijf waarbij de auto van een  agent een jonge demonstrant het ziekenhuis aanreed.

In het licht hiervan sprak onze reporter met drie jonge demonstranten die vorige week deelnamen aan een protest om de regering te verdrijven omdat het wanbeheer van het coronavirus economische problemen in het land veroorzaakt.

Wij zijn zoek naar een goede leider!
Alsof ze rond een kampvuur zitten, ventileert een kleine groep demonstranten om de beurt hun woede, daarbij verwijzend naar het dagelijkse falen van de regering.  Op een steenworp afstand zingt een Thaise vrouw van middelbare leeftijd het volksliedje Ror Pee Tee Din Daeng (Wait For You At Din Daeng), dat de protesten een romantische sfeertje geeft.  Een andere tiener staart de ruimte in en lurkt een verboden e-sigaret.

 “Ik wil monteur worden. Ik wil leuke motoraccessoires kopen om mijn motor op te leuken, daar wordt ik blij van”, zegt Ben, 20, die afstudeerde van de middelbare school, maar vanwege financiële problemen in 2019 stopte met het beroepsonderwijs.  Als het even kan, zou hij graag verder willen studeren.

Ben woont met zijn ouders, een hardwerkend arbeidersgezin in Don Muang.  Na het verlaten van school begon hij voedselproducten online te verkopen om zichzelf en zijn vriendin te onderhouden.  Maar het coronavirus ging het echter van kwaad tot erger.  Het is verdomde moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen, zo vertelde Ben.

 “Ik heb vorig jaar deelgenomen aan de demonstraties om mijn ongenoegen te uiten over de slechte behandeling van de pandemie door de regering, inclusief ontoereikende financiële hulp en werkloosheid.  Daarnaast zie ik geen toekomst”, zei hij.

Ben is héél duidelijk in zijn bewoordingen en vertelde dat hij het niet eens is met gewelddadige botsingen, maar wanneer agenten de grens overschrijden, slaan demonstranten terug.  Desalniettemin gaf hij toe dat sommige demonstranten opzettelijk provoceren, wat kan leiden tot hard optreden.  Hij is in de rib geraakt door drie rubberen kogels.

“Ik werd op 18 augustus gearresteerd. Een politieagent vertelde me dat hij mij liever niet wilde arresteren , maar nai sang ma (mijn baas gaf een bevel)”, zei hij.

Toen hem werd gevraagd hoe een goed land bestuurd zou moeten worden, zei Ben dat het de rechtsstaat moet handhaven en diverse politieke opvattingen moet respecteren.

“Ik wil dat de regering het handvest herschrijft. Ik wil me niet bemoeien met de hervorming van de monarchie”, zei hij.

Na repressie is het aantal demonstranten, van wie de meesten jonge studenten van beroepsopleidingen zijn, afgenomen.  Sommige demonstranten zijn echter volwassenen en senioren, waaronder de uitgesproken bejaarde demonstrant Worawan Sae-aung of Pa Pao.

Een andere tiener zit nonchalant op zijn fiets naar ons te kijken, onze reporter spreek hem aan. De jonge gozer, Petch genaamd, 20 jaar, stopte met de middelbare school en werd bewaker voordat het coronavirus tot een massale ontslagen leidde.  Hij woont met zijn ouders in Bang Sue.  Toen bouwkampen gesloten werden, verloor zijn vader zijn baan en inkomen.  Ondertussen verkoopt zijn moeder minder handel omdat mensen beduidend minder uitgeven.

 “Ik kom hier om te pleiten voor de verdrijving van Tu [de bijnaam van Prayut]. Ik ben het niet eens met geweld, maar we zijn er niet mee begonnen. Ik ben echtere  bang dat mensen ons als heethoofden zullen bestempelen”, terwijl wij dat helemaal niet zijnzei hij.

De jongste jongen in het gezelschap, 17 lentes jong, die vroeg om niet genoemd te worden, was een beroepsstudent en parttime motortaxi-chauffeur.  Het coronavirus dwong hem echter om online lessen te volgen, wat géén praktische ervaring biedt.  Hij woont bij zijn ouders in Bang Kae, maar die zijn ontslagen en hebben moeite om een ​​inkomen te verdienen om een beetje rijst in kom te krijgen.

 “Ik zie hier geen toekomst. Ik wil niets extreems, maar in ieder geval een middelmatig leventje, maar zou wel graag zien dat de regering beter zijn best doen. De politie willen we überhaupt niet uitdagen maar er moet wel gesproken worden, zo vertelde hij.

Het gesprek eindigde om 19.30 uur omdat het klokje van gehoorzaamheid naderbij sloop.  De organisatie Thaise advocaten voor mensenrechten meldde later die avond dat politie tussen 21.30 en 22.30 uur 16 demonstranten, negen jongeren en zeven volwassenen had opgepakt.  Sinds juli heeft de politie meer dan 630 demonstranten gearresteerd wegens het overtreden van de wet.

Ondertussen beschouwt het grootstedelijke politiebureau van Bangkok de demonstranten als relschoppers en niet als demonstranten omdat ze aanzetten tot onrust, openbare eigendommen beschadigen en wetten overtreden, waaronder het noodbesluit en de wet op overdraagbare ziekten.

Olleke Bolleke in Thailand
(naar verhaal van life katern, Bangkok post)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Leave the field below empty!