SATUN:- Inwoners van een dorp in de provincie Satun kwamen gretig bijeen om de in het wild groeiende konjacplanten te oogsten, een seizoensgebonden delicatesse die slechts één keer per jaar aan het begin van het regenseizoen ontkiemt. De konjac, bekend om zijn heerlijke smaak, is een gewaardeerd ingrediënt voor lokale culinaire hoogstandjes.

Dorpelingen struinen de graslanden, palmplantages en rubberboomkwekerijen af ​​op zoek naar de konjacplanten, die snel groeien. Het oogsten moet gebeuren voordat de planten bladeren ontwikkelen, omdat de bladeren een jeukend gevoel veroorzaken en de plant oneetbaar maken.

De dorpelingen koesteren deze unieke kans om konjac te verzamelen om mee te koken, omdat ze het als een culinaire schat beschouwen. De planten groeien snel en binnen slechts twee dagen kunnen kleine spruitjes uitgroeien tot volledig doorbladerde planten, waardoor een tijdige verzameling van cruciaal belang is.

Nadat je de konjac uit het wild hebt verzameld, begint het bereidingsproces. De buitenhuid wordt afgepeld en de plant in secties gesneden. Deze secties worden vervolgens in de lengte gesneden en in stukken gehakt. De stukken worden grondig gewassen voordat ze in verschillende gerechten worden gebruikt. Konjac lijkt op de textuur van lotusstelen, maar is zachter en gladder.

Een populair gerecht gemaakt van konjac is een kokosmelksoep, bereid in een pan met citroengras, sjalotten, knoflook en garnalenpasta. Een andere favoriet is een kruidengroentesoep die bekend staat als ‘Kaeng Liang’.

Een belangrijke techniek bij het koken van konjac omvat een langdurig kookproces tot de gewenste zachtheid om het risico te elimineren dat het ernstige jeuk veroorzaakt.

Konjac-gerechten zijn traditioneel en worden zeer gewaardeerd, vooral tijdens het vroege regenseizoen. Ze komen vaak voor op gemeenschappelijke feesten en vieringen, zoals religieuze ceremonies en bruiloften, zo meldde het Thaise forum KhaoSod.

Het verzamelen en bereiden van konjacplanten zorgt niet alleen voor een unieke gastronomische ervaring, maar bevordert ook de band met de gemeenschap wanneer dorpsbewoners samenkomen om deze seizoenspremie te delen. Deze jaarlijkse traditie benadrukt het belang van lokale kennis en culinaire vaardigheden bij het transformeren van een wilde plant in een gastronomisch genot.

Olleke Bolleke in Zuid-Thailand