DELHI:- Tegenover mij in het café zitten acht vrouwen in zichtbaar dure kleding en met piekfijne make-up en hippe, geföhnde kapsels. Terwijl ik aan een artikel werk en ijs-latte drink, weerklinkt op de achtergrond hun geklets. Corona, school, zieke kinderen, vakanties naar Bangkok…
“Hoe modern je familie ook is, de druk om een zoon te krijgen is er altijd”, hoor ik dan. Mijn vingers stoppen met typen en al mijn aandacht gaat nu naar het gesprek. “Mijn schoonouders zeggen het bijna elke dag”, vervolgt dezelfde vrouw. “Waarom ga je niet naar het buitenland, zeggen ze.” Een andere vrouw knikt instemmend. “Mijn goede vriendin heeft het drie keer geprobeerd in Thailand. Ze hebben er zo veel geld aan uitgegeven. Maar het is niet gelukt.”
Ik moet mijn lippen op elkaar knijpen zodat mijn mond niet openvalt van verbazing. Natuurlijk heb ik wel eerder over Bangkok-boys gehoord. Omdat de Thaise wetgeving sekseselectie bij ivf niet verbiedt, gaan rijke Indiase stellen daarheen om zwanger te raken van een zoon. Toch raakt het me dat het volledig open en bloot wordt besproken in het hart van de hoofdstad. Door een stel vrouwen die modern, rijk en zelfstandig genoeg zijn om in een hip café koffie met amandelmelk te drinken, maar blijkbaar toch het patriarchaat als onvermurwbare sociale realiteit accepteren.
Want economische redenen voor het willen hebben van een zoon hebben deze vrouwen niet. Anders dan sommige armere mensen, die liever zes kinderen krijgen als het zesde maar een zoon is en vervolgens hun vijf meisjes relatief verwaarlozen, kunnen zij zich de Bangkok-route veroorloven – zo nodig meer dan eens. Ook verwaarlozen ze hun dochters allerminst. De kleine prinsesjes krijgen alles wat hun hartje begeert, inclusief hoge opleidingen. Dat de bruiloft en bijbehorende bruidsschat een vermogen kost, ach, dat is een kleinigheid vergeleken met de status die dit oplevert. En de hechte relatie die dochters met hun ouders hebben, stopt niet na de bruiloft.
Waarom is er dan nog steeds de overtuiging dat je een zoon nodig hebt? Voor de zorg op je oude dag? Voor het erven van je vermogen? Voor je veiligheid, sociale status? Het is moeilijk te bevatten dat vrouwen die hun dochters alles geven tóch zo’n diepgeworteld geloof hebben dat alleen een zoon dit alles kan bieden.
Zo barst India wel vaker uit elkaar van tegenstrijdigheden. De CEO van een aandelenbeurs die zakelijk advies krijgt van een spirituele goeroe in de bergen. Een overheid die een maanmissie promoot, maar ook de wetenschap van de heilige koe. Vrouwen die in de duurste privéziekenhuizen van Delhi vragen om een keizersnede, om zo te voorkomen dat hun baby tijdens een zonsverduistering, en dus met ongeluk, wordt geboren. Moderne techniek maakt tradities en bijgeloof niet irrelevant, dat is wel duidelijk. Het maakt het voor rijk India vooral makkelijker het meisjestekort in stand te houden, zonder dat een illegale meisjesabortus eraan te pas komt.
Gelukkig weerstaat de vrouw van wie de schoonouders ook een Bangkok-boy willen, de druk. “Ik heb ze heel duidelijk gemaakt dat mijn dochter mijn enige kind is, en blijft”, zegt ze. De andere vrouwen kijken haar vol bewondering aan. En dan dwaalt het gesprek weer moeiteloos af naar de laatste feestjes en vakantieplannen. Alsof dit onderwerp niets bijzonders was.
Wees vriendelijk en reageer beleefd op het artikel wat Olleke Bolleke voor u in de media gelezen heeft, wij moedigen toevoeging van uw reactie op deze content aan, maar kijken wel naar taalgebruik. Mocht u een foutje menen te zien of heeft u een tip!, mail uw nieuwsbeer even, hij zal u dankbaar zijn.
Informatie en bron
Illustraties: Photosstock
Content: Aletta André in India.
Bron: Demorgen.be