THAILAND:- We hebben destijds allemaal de gebeurtenissen rondom de grot-redding van voetbalclub “de wilde zwijntjes” uitvoerig op de website van Olleke Bolleke in Thailand mogen volgen, dagelijks en soms meerdere keren per dag besteedde deze nieuwsbeer zijn aandacht aan deze reddingsactie die de hele wereld beheerste.  

We denken te weten wat er is gebeurd.  Maar dat doen we dus niet.
“The Rescue”, van regisseurs Elizabeth Chai Vasarhelyi en Jimmy Chin, heeft gekeken achter het heroïsche verhaal dat werd gecultiveerd tijdens de redding van de Chiang Rai Tham Luang-grot in juli 2018.

Op zaterdag 23 juni 2018 reden 12 jonge Thaise binken en hun 24-jarige voetbalcoach – op hun fiets naar de Tham Luang-grotten in Chiang Rai, Noord-Thailand, voor een korte excursie na de training van hun Mu Pa-voetbal team (de wilde zwijntjes) Na hevige moessonregens, waardoor het team binnenin vastzat, zouden ze negen dagen lang in de donkere vochtige grotten moeten verblijven, totdat een team van vrijwillige grotduikers hen probeerde uit hun benarde situatie te bevrijden

Deze film legt uit hoe onwaarschijnlijk het was om ze te vinden. Het zou nog 8 dagen duren voordat een onwaarschijnlijke en totaal onwaarschijnlijke reddingsmissie hen uiteindelijk allemaal naar buiten zou brengen, gelukkig allen In leven.

“The Rescue” laat zien dat dit eerste toeval, het vinden van de jonge mannen en ze er vervolgens levend uit krijgen, veel, veel zwakker en gecompliceerder was dan iemand op dat moment wilde toegeven.  De wereldmedia werd aangetrokken door de meeslepende verhalen – de verloren jongens, de internationale samenwerking, de bezorgde families, de persoonlijkheden – om 3 minuten werden er dagelijks spannende verhalen over het Thaise heldendom, cultuur en hoop de ether ingestuurd.

We weten nu, anno 2021 dat de realiteit heel anders was.  
In de film “The Cave” werd aangestipt dat de hele zoektocht, en vervolgens de redding, een puinhoop was van Thaise politiek, misplaatste trots en incompetentie.  Geen populaire conclusie, maar zonder de internationale vrijwillige grotduikers die werden ingevlogen (met tegenzin door veel van de Thais die de missie leidden), zouden de 12 jongens en hun coach zeker zijn omgekomen.  Zelfs de dappere en goed opgeleide Thaise Navy Seals waren totaal niet voorbereid op een missie die bol gevaar stond en buiten hun standaardtraining viel.

• 

• 

 “The Rescue” is vakkundig gemaakt en mede geregisseerd door Academy Award-winnaars Elizabeth Chai Vasarhelyi en Jimmy Chin (“Free Solo”) om de situatie in de grotten op authentieke wijze na te bootsen en vervolgens interviews met de grotduikers te gebruiken om het verhaal opnieuw te vertellen.  De nagebouwde scènes zijn naadloos verweven met echte videoclips van toen.

U zult nu feiten in dit artikel van uw nieuwsbeer lezen die u nooit eerder over eerder, misschien wel nooit over deze reddingsmissie gelezen zult hebben, vooral over de bijna onmogelijke extractiemethode die, zelfs naar hun beste schattingen, een minuscule kans op succes had.  Maar uiteindelijk was het de ENIGE kans die ze hadden.

Mr. Rick Stanton was een gepensioneerde Britse brandweerman die 40 jaar lang diep in eenzame, claustrofobische grotten over de hele wereld had gedoken.  Toevallig was zijn vriendin, een inwoonster van Chiang Rai, dus hij hoorde al vroeg over deze ramp.  Rick werkte samen met een andere grotduikmaat, John Volanthen, hij vloog naar het noorden van Thailand om te zien of ze een handje konden helpen.

• 

• 

 Er zijn ook nooit eerder vertoonde gesprekken tussen de duikers, die het team op dag 9 van de zoektocht tegenkwamen, totaal anders en onthullend vergeleken met de korte fragmenten die we destijds zagen.

De clips, van Ricks telefooncamera, vertellen ons veel meer over de duikers en hun angsten.  En de kalmte de ongeëvenaarde kalmte van de vastzittende jonge binken.  We zien zijn poging om de geesten van de 13 teamleden te bemoedigen voordat hij afscheid neemt met de belofte van op handen zijnde redding.

In één van de interviews realiseerde Rick Stanton, die langzaam terugzwom door het doolhof van grillige rotsen, modder en kolkend water naar de grotmond, zich, nadat hij ze had gevonden, dat het vrijwel onmogelijk zou zijn om ze eruit te krijgen. “Toen ik in hun gezichten keek, realiseerde ik me dat we misschien de enigen zijn die ze ooit zien.  Wat gaan we nu in hemelsnaam doen?”

Een andere onthulling is de redding op zich, een paar dagen voordat de poging om het team te bevrijden begon, van een kleinere redding van vier volwassenen die vastzaten in de grot.  Ze zouden moeten uitzwommen waar ze 30-40 seconden in het modderige water van de grotten zouden worden ondergedompeld.  Sommige volwassenen raakten, zelfs nadat het proces grondig was uitgelegd, in paniek en rukten hun gezichtsmasker af.  Zonder de korte duur van de duik en de professionaliteit van de duikers zouden ze zijn verdronken.

Voor de reconstructies van de redding waren Vasarhelyi en Chin Rick, John en andere duikers die betrokken – de acteurs speelden zichzelf en hun angstaanjagende hachelijke situatie.  Het volgt ook het volledig schandalige idee van 2 Australische artsen (ook grotduikers) die een onwaarschijnlijke oplossing bedachten om de jonge mannen te bevrijden.

Bekijk hier de trailer en realiseer uw dat de Zwijntjes in 2018 echt gezwijnd hebben.

Het is viscerale film, rauw en echt, ik beveel u hem dan ook van sterk aan!

Olleke Bolleke in Nederland