PAPENDRECHT:- Tientallen jaren was André Groeneveld (63) met niets anders bezig dan met zijn bloemen, die hij verkocht op weekmarkten. Maar een herseninfarct zette hem aan het denken: is dit het allemaal waard? ,,We hebben alles achter ons verbrand en gaan een compleet nieuw boek beginnen.”
Het is die ene klant die hem altijd bijblijft. Die elke dinsdag een sigaretje kwam roken bij zijn kraam in Papendrecht. Ze hadden altijd een praatje, soms even vlug, soms wat langer. Maar plots hield het op. ,,Twee jaar geleden verloor die man een paar weken voor kerst zijn vrouw. Hij had er zoveel verdriet van. Een paar weken later hield hij het zelf ook voor gezien.”
Een verdrietig moment, dat hij nooit vergeten zal. Maar André is niet het type om bij de pakken neer te gaan zitten. Er is altijd reden voor vrolijkheid. Al is het maar vanwege de bloemen. ,,Mijn favorieten zijn lelies en tulpen. Bloemen maken mensen blij. Ja, toch?”
Het waren zijn ouders Herman en Greet die hem verslingerd maakten aan bloemen. ,,Zij zaten daar al in. En toen ik een jaar of twintig was, net uit militaire dienst, kreeg ik een halve marktkraam van mijn vader om aan de slag te gaan.” Inmiddels werkt André 43 jaar als marktkoopman, in Rotterdam, Alblasserdam en Papendrecht. Hij is nog steeds helemaal verzot op zijn bloemen. ,,En op de klanten!” Maar de koek is ook wel een beetje op.
‘Het ga je goed’
,,Gladiolen? Hier liggen ze! Hee, ik ben er voor het laatst. Wij gaan met pensioen. Dus bedankt he, voor de klandizie.” Nog even enthousiast als altijd neemt André op zijn állerlaatste werkdag, op de weekmarkt in Papendrecht, de tijd voor zijn klanten.
Dat die aandacht gewaardeerd wordt, blijkt wel uit de ladingen cadeaus, warme groeten, bloemen, chocola, kaas en Belgische biertjes die hij krijgt. ,,Ja, jeetje, overweldigend hoor dit. Ben heel erg verwend door de klanten de laatste dagen. Ja, ik heb ook cadeaubonnen gekregen. En weet je wat nog meer? Envelopjes met brieven, teksten en verhalen.”
André heeft veel mensen weten te raken. ,,Kennelijk ja. Hoe dan? Nou, gewoon door mezelf te zijn denk ik. Goede bloemen verkopen en een praatje maken. Mensen konden bij mij ook wel hun ei kwijt, vertellen over wat ze nu weer meegemaakt hadden. Iedereen heeft daar wel behoefte aan he, even je verhaal doen. Ik nam daar altijd even de tijd voor.”
Zijn klanten, en dat zijn er honderden per week, gaan hem missen. En dat laat André ook niet onberoerd. ,,Ik heb echt wel een traantje moeten laten vandaag, ja. Mensen kwamen echt speciaal hierheen om afscheid te nemen, om te zeggen van: het ga je goed.”
Herseninfarct
Een paar maanden geleden kreeg André een ‘lichte herseninfarct’. ,,Is dat relevant dan? Nou ja, het heeft me wel aan het denken gezet, ja. Ik werkte zes dagen in de week. Kwam op vier markten. Twee dagen was ik bezig met bloemen verzorgen en inkopen op de veiling. Mijn enige vrije dag was de zondag. En ik dacht: is dit het allemaal nog wel waard, zo lang en zo hard werken? Nou, dan ga je alles optellen en aftrekken en dan besluit je te stoppen. We hebben alles verkocht. Gaan naar Thailand toe. In eerste instantie voor negen maanden, maar ik denk dat we daar voor vast blijven.”
Zijn vrouw Wanna (46) is zelf Thais en wil graag dichter bij haar familie wonen. André heeft bovenal zin om zich te gaan focussen op zijn grote hobby: vissen. ,,Mijn huis in Spijkenisse is verkocht. We hebben een goede zaak opgebouwd, zodat we nu wat eerder kunnen stoppen. De markt was een geweldige ervaring in mijn leven, maar nu is het tijd voor een nieuw hoofdstuk.”
Wees vriendelijk en reageer beleefd op het artikel dat Olleke Bolleke voor u in de media gelezen heeft. We moedigen toevoeging van uw reactie op deze content aan, maar kijken wel naar taalgebruik, mocht u een foutje menen te zien of heeft u een tip!, mail uw nieuwsbeer even, hij zal u dankbaar zijn.
Informatie en bron
Illustraties: Victor van Breukelen
Content: Amy van den Berg
Bron: AD.nl
Wens Andre alle geluk toe. Weet hoe hij zich voelt en zal voelen in Thailand. Heb er zelf voor de 2 jaar dat ik er gewoond en gewerkt heb fijne herinneringen aan over gehouden. Dusss, success Andre/
He dre hier je neef ibrahim hoop dat je nog lang en gelukig mag wezen in thailand en gezond