LAMPUNG:-In de regio Lamphun-Lampang in het noorden van Thailand, vooral op de route door het heuvelachtige Doi Khun Tan-gebied, groeit de kritiek op aanwezigheid van vele snelheidscamera’s, controle is goed, maar dit is bizar.
De Facebook-pagina ที่นี่ลำพูน (“Hier in Lamphun”) veroorzaakte een golf van verontwaardiging toen deze details publiceerde over de vaste flitsers en variabele snelheidslimieten tussen 50 en 90 km/u. De regio staat bekend om zijn veeleisende rijomstandigheden, die hoge eisen stellen aan de concentratie van de chauffeurs.
De snelheidslimieten en de aanwezigheid van flitsers worden door internetgebruikers als ongepast bekritiseerd. “Als je door dit gebied kunt rijden, ben je vaardig, want je moet voortdurend letten op de borden, de achterruit, de zijspiegel, de snelheidsmeter en waar de snelheidscamera’s zijn, maar ook op de weg en de verkeerslijnen ”, zo citeert de Facebook-pagina uit een bericht waarin bestuurders worden gewaarschuwd voorzichtig te zijn.
De route, die langs Highway 11 loopt tussen de provincies Lampang en Lamphun, is uitgerust met 8K-pixelsnelheidscamera’s met hoge resolutie die op verschillende punten zijn geplaatst. Deze strenge controle heeft tot talrijke klachten geleid.
Automobilisten melden dat het bijna onmogelijk is om de route af te leggen zonder de snelheidslimieten te overschrijden, wat vragen oproept over de vraag of de ingestelde snelheden realistisch en praktisch zijn.
Olleke Bolleke in Noord-Thailand
Bron: ที่นี่ลำพูน
Die vele camera’s dienen al bij lange na de veiligheid van het verkeer niet meer. Het is een aardig verdienmodel gebleken. Als lange afstandsrijder ben je drukker bezig met het zoeken van camera’s langs de weg dan je concentratie op waar je mee bezig bent, het volhouden van die max. 90 km op eindeloze bijna lege 4 baans wegen zonder in slaap te vallen. Ubon/Bangkok is er zo een en vergeven van de camera’s, minicams, haast buiten het zicht geplaatst.