~WIE WIL ONTSNAPPEN UIT EEN KERKER VAN EEN LUCHTKASTEEL HEEFT EEN TOUW NODIG DAT STERKER IS DAN HEM ZELF~
(Probeer altijd realistisch te blijven)

BANGKOK:- Bijna een halve eeuw nadat hij angst zaaide langs het ‘hippiespoor’ uit de jaren 70, spookt de Franse seriemoordenaar Charles Sobhraj, bijgenaamd de ‘Serpent’ van de populaire tv-dramaserie, nog steeds door de levens van degenen die zijn pad kruisten.

Sobhraj is nu 77 en zit sinds 2003 in eenzame opsluiting in Nepal. Hij wordt verdacht van betrokkenheid bij minstens een dozijn moorden in Azië in de jaren zeventig.

Zijn modus operandi was om zijn slachtoffers te charmeren en bevriend te raken – velen van hen, meest westerse backpackers waren op zoek naar spiritualiteit – voordat ze werden gedrogeerd, beroofd en vermoord.

De tv-serie, gezamenlijk gemaakt door de BBC en Netflix, roept het louche, stomende Bangkok van de jaren zeventig op met sepiatinten, wijd uitlopende broeken en verkeersluwe straten.De Franse ster Tahar Rahim speelt Sobhraj, die een betoverende, manipulatieve dreiging uitstraalt – op een angstaanjagend vertrouwde manier voor een van degenen die hem kenden.

De buurman 
Toen Nadine Gires in 2019 de set van de serie bezocht, bracht het zien van Rahim in karakter als Sobhraj het verleden terug naar boven.

“Ik was doodsbang. Ik dacht dat hij uit de gevangenis was ontsnapt, dat hij terug zou komen om kwaad te doen”, vertelde ze tegen de redactie van het AFP,  “Alles kwam terug: woede, angst.”

Sobhraj – een Fransman van Vietnamese en Indiase afkomst – arriveerde in oktober 1975 in Bangkok met zijn Canadese vriendin en een Indiase partner. Ze verhuisden naar een flat in hetzelfde gebouw als Gires, in de buurt van de beruchte rosse buurt van Patpong in Bangkok.

Wat het hol van de slang werd, werd jaren geleden afgebroken, maar het in onbruik geraakte flatgebouw dat ervoor in de tv-serie stond, is een kleine toeristische attractie geworden.

Gires, toen 22 jaar oud, was onder de indruk van Sobhraj – niet in het minst toen hij haar vertelde dat hij een edelsteenhandelaar was, een tactiek die hij gebruikte om backpackers met geldgebrek te lokken.

“Hij was beschaafd, hoffelijk. Als buren duurde het niet lang voordat we elkaar leerden kennen,” zei ze.  Maar al snel ontstonden er twijfels.

“Veel mensen werden in zijn huis ziek, ik zei wel eens gekscherend tegen Charles: ‘Je legt een vloek op ze’.”

Maar Gires, nu 67 jaar oud en runt een hotel aan het strand in het zuiden van Thailand, zegt dat ze geen idee had wat Sobhraj eigenlijk van plan was.

“We vonden het raar, maar hoe konden we ons zo’n schema voorstellen?”  ze zegt.

Maar alles veranderde met Kerstmis 1975, toen een jonge Fransman die bij Sobhraj verbleef hen een kluis vol vervalste paspoorten liet zien.

“De doodsbange Fransman vertelde ons: ‘Hij vergiftigt mensen’, legt ze uit.

“Hij was niet alleen een oplichter, een verleider, een dief van toeristen, maar ook een kwaadaardige moordenaar. Hij moest gestopt worden…..maar hoe?

Samen met de Nederlandse diplomaat Herman Knippenberg begon ze bewijs te verzamelen over de glibberige Sobhraj, een oplichter met een hoed vol verschillende identiteiten en bedreven in het uitwissen van zijn sporen.

Gires doorzocht het appartement van Sobhraj en ging rond op backpackerskampen op zoek naar aanwijzingen over vermiste personen. In een van de meest dramatische, spanningsrijke scènes van het tv-programma komt Sobhraj haar onverwachts tegen. Het moment in maart 1976 dat de basis vormde voor de scène staat Gires nog steeds in het geheugen gegrift.

“In een hotellobby tikte iemand me op de schouder”, zegt Gires, die naar Londen reisde om de scenarioschrijvers van de show te helpen.

“Hij was het. Het was het meest angstaanjagende moment van mijn leven.”

Ze vreesde voor haar leven en stemde ermee in hem haar mee naar huis te laten nemen, in de hoop zijn achterdocht niet te wekken.

“Mijn hart klopte 100.000 keer per minuut, maar hij merkte niets”, zegt ze.

Zelfs nu gaat er amper een dag voorbij zonder dat Gires aan Sobhraj denkt, en de angst blijft als een zweem in haar hoofd hangen.

“Ik moet weten dat hij binnen vier muren wordt vastgehouden. De gedachte dat hij vrij is, maakt me bang. Wat zou hij kunnen doen nu hij weet dat ik het wist?’  ze zegt.

De politieagent 
Sompol Suthimai is nu 90, maar de herinneringen aan zijn “meest interessante” zaak branden nog steeds helder.

Als Thaise politieagent die voor Interpol werkte, was hij begin 1976 op vakantie toen de Bangkok Post onder druk van Knippenberg foto’s publiceerde van vermoorde toeristen.

“Ik zei tegen mezelf: dit is een grap – hoe is het mogelijk dat er zoveel mensen zijn vermoord zonder dat de politie het weet?”  zegt Sompol. Hij haastte zich terug naar Bangkok en ontmoette Knippenberg, die aanvankelijk achterdochtig was en had geprobeerd de Thaise politie ertoe te bewegen zich in de zaak te interesseren.

Uiteindelijk gaf de diplomaat Sompol het dossier met bewijs dat hij bij Gires had verzameld – dagboeken en vliegtickets van de slachtoffers die in Sobhraj’s flat waren gevonden. Maar Sobhraj was er een paar dagen eerder in geslaagd het koninkrijk te ontvluchten.  Sompol vaardigde een internationaal arrestatiebevel uit.

Sobhraj werd in juli 1976 in New Delhi gearresteerd en bracht twee decennia door in een Indiase gevangenis voor doodslag en het drogeren en beroven van toeristen. Hij ging naar Frankrijk na zijn vrijlating en leefde daar rustig tot 2003 voordat hij terugkeerde naar Nepal, waar hij werd gevangen gezet voor twee moorden, en sindsdien achter de tralies zit.

De vermeende misdaden van Sobhraj in Thailand zijn al lang voorbij de verjaringstermijn, en Sompol moet vier decennia geleden de tekortkomingen van zijn collega’s betreuren.

“De politie schonk er niet veel aandacht aan. Ze maakten er een zooitje van”, verzucht hij.

De schrijver
Vanuit zijn gevangeniscel verkocht Sobhraj zijn verhaal aan een uitgeverij, en in juli 1977 werden de Australische journalisten Julie Clarke en Richard Neville eropuit gestuurd om hem te ontmoeten. Ze betaalden bewakers om regelmatig toegang tot hem te krijgen, en er ontstond een vreemde relatie.

“We waren ook op de hippieweg geweest, dus we waren geobsedeerd door deze zaak”, vertelde Clarke aan AFP.

Tijdens hun ontmoetingen, zegt Clarke, vertelde de ‘charmante’ Sobhraj de moorden in huiveringwekkende details, zonder iets achter te houden.

Op een gegeven moment beschreef hij dat hij benzine over een jonge Nederlander gooide en hem in brand stak nadat hij hem had geslagen.

 “Hij verachtte backpackers, hij zag ze als arme jonge drugsverslaafden”, zegt Clarke, die nu met pensioen is en in Sydney woont.

“Hij beschouwde zichzelf als een criminele held.”

Het boek van Clarke en Neville, “On the Trail of the Serpent”, werd een bestseller en vormde de basis van de tv-serie. Sindsdien heeft Sobhraj de misdaden ontkend en zijn Franse advocaat Isabelle Coutant-Peyre zegt dat de bekentenissen in het boek “verzonnen” zijn.

Maar Clarke zegt dat Sobhraj probeert “de geschiedenis te herschrijven” in de hoop uit de gevangenis te komen. De paar maanden die ze in de schaduw van de moordenaar doorbracht, lieten haar ’traumatische herinneringen’ achter.

“We hadden nachtmerries. Vanuit zijn gevangenis schreef hij ons brieven en dicteerde ons zijn bevelen. Hij had ook mensen gestuurd om naar ons te kijken”, zegt ze. Maar zijn magnetisme was duidelijk.

“Als je een student-reiziger op het hippie-pad was, hoe zou je dan deze man niet kunnen vertrouwen die van het boeddhisme en het hindoeïsme was, die Nietzsche in het gesprek liet vallen en je tips gaf over waar te verblijven?”  ze zegt.

Sobhraj’s dagen van hoogstaand leven liggen ver achter hem en de gevangenisdirecteur in Nepal heeft hem verteld dat hij achter de tralies zal sterven, aldus zijn advocaat.

Maar Clarke zegt dat zijn veerkracht opmerkelijk is – terwijl hij in de gevangenis een openhartoperatie heeft overleefd.

“Hij won zijn weddenschap met zijn moeder – om oud te worden”, zegt ze.

Wees vriendelijk en reageer beleefd op het artikel wat Olleke Bolleke voor u in de media gelezen heeft. We moedigen toevoeging van uw reactie op deze content aan, maar kijken wel naar taalgebruik, mocht u een foutje menen te zien of heeft u een tip!, mail uw nieuwsbeer even, hij zal u dankbaar zijn.

Informatie en bron
Illustraties: Bangkok Post
Content: Olleke Bolleke in Thailand
Bron: Bangkok Post