PATTAYA: Als expat in Pattaya waan ik mij af en toe net in een komische film. De regeltjes en campagnes lijken net zo vluchtig als een tropische regenbui. Om de paar maanden komt er weer een nieuw plan om “de orde te herstellen,” maar die smelten als een ijsje in de zon. Bewoners en blijven blijven verbouwereerd achter.

Neem bijvoorbeeld dat motorfietsparkeerverbod in hartje stad. Het was bedoeld om de chaos te verminderen, maar nu staan die motorfietsen weer gezellig de stoep te blokkeren. Pattaya lijkt dol op tijdelijke maatregelen: huurfietsen verdwijnen en verschijnen weer, en acties tegen luidruchtige motoren lijken een seizoensgebonden sport.

Ondertussen zit ik lekker met andere expats op het strand van Pattaya Beach met een flesje water, kijkend naar de rimpeling van de golven. Geen zorgen over tijdelijke regels; het strand en een koel drankje blijven altijd top.

Deze kortstondige initiatieven zijn meer show dan serieuze verandering. Het lijkt meer om de schijn op te houden dan om echte oplossingen te bieden. Voor ons expats is het soms om te lachen: waarom je druk maken om regels die even vluchtig zijn als de nieuwste roddels?

Toch blijft Pattaya voor ons oudere expats onweerstaanbaar met zijn charme en nachtleven. Maar onder die glinsterende oppervlakte heerst de cultuur van “opnieuw beginnen en herhalen.” De vraag is of Pattaya ooit uit deze loop breekt. Tot de lange termijn belangrijker wordt dan de korte PR-stunts, blijft de stad een monument voor vergankelijke beloften.

Jelle van dinther, stadsreporter in Pattaya