PATTAYA: Kort voor de kerstdagen verscheen op een bekende Thaise Facebookpagina een bericht van een volger over een gepensioneerde lerares die zelfmoord heeft gepleegd. Dit tragische voorval vond plaats nadat haar pensioen was verlaagd tot slechts 10 baht per maand.
In het bericht stond geschreven:
Vandaag las ik het verontrustende nieuws dat een gepensioneerde lerares in het noordoosten van Thailand zelfmoord heeft gepleegd. De lerares zag geen andere uitweg meer.”
Iedereen heeft financiële middelen nodig voor basisbehoeften zoals voedsel en vervoer naar de dokter, maar deze lerares hield, na de aflossing van schulden aan het districtskantoor, nog maar 10 baht per maand over.

De situatie van honderden, zelfs duizenden gepensioneerde leraren is vergelijkbaar. Volgens diverse berichten op Thaise sociale media zochten gepensioneerde leraren in dezelfde provincie vóór het overlijden van deze lerares om hulp en medeleven bij het districtskantoor. Zij vroegen om kwijtschelding van de rente op hun nabestaandenpensioen en verzochten het districtskantoor om de rentebetalingen in te houden, zodat zij hun pensioen konden voortzetten. Ze hoopten dat het ministerie van Financiën hun recht op nabestaandenpensioen zou aanwenden om de uitstaande schuld te vereffenen (de nabestaandenpensioen betreft het recht van de overleden lerares).
Echter, het districtskantoor weigerde om actie te ondernemen. De situatie voor deze gepensioneerde lerares was uitzichtloos. Hoe kan iemand rondkomen met slechts 10 baht? Dit bedrag is onvoldoende om zelfs maar voer voor een huisdier te kopen, laat staan voor menselijke behoeften. De districtsdirecteur van onderwijs en de financieel medewerker leken de regels omtrent inhoudingen op lerarensalarissen voor schulden niet te begrijpen en hielden zich er ook niet aan. Het lijkt erop dat zij geen gezond verstand toepassen en niet beseffen dat, wanneer het volledige salaris van een lerares wordt ingehouden en er slechts 10 baht overblijft, dit onhoudbaar is voor haar levensonderhoud.
Na haar overlijden werd haar nabestaandenuitkering door de centrale boekhouding gebruikt om een bankschuld af te lossen. De lerares had ervoor gekozen om de schuld via de centrale boekhouding te laten vereffenen, zodat zij voldoende geld overhield om de rente te betalen en in haar levensonderhoud te voorzien. De districtsdirecteur van onderwijs toonde echter een schokkend gebrek aan empathie en leek oppervlakkig in te schatten dat de lerares met slechts 10 baht geen middelen had.
Dit is een onacceptabele en hartverscheurende situatie.
