PATTAYA: Onlangs was ik getuige van een vervelend moment toen ambulancebroeders van de Sawang Booriboon reddingsdienst een gewonde buitenlandse toerist hielpen na een glij- en valincident op een voetpad nabij Second Road. Het beeld van deze toerist, die met pijn en verwarring op de grond lag, deed me opnieuw de vraag stellen: ligt de schuld bij onvoorzichtige toeristen, of is de falende voetgangersinfrastructuur van de stad de echte boosdoener?

Het voorval bij Soi 11 op Second Road is helaas géén uitzondering. De voetpaden in Pattaya zijn vaak een grote bron van frustratie en verdriet. Ongelijkmatige, slecht onderhouden trottoirs vol obstakels en gevaarlijk gladde plekken zorgen voor voortdurende risico’s, vooral wanneer het regent. Ik zie gebroken tegels, plotselinge hoogteverschillen en blootliggend beton die een tragedie kunnen veroorzaken in de toeristische gebieden.

De stadsautoriteiten wijzen vaak naar de verantwoordelijkheid van voetgangers: “Draag geschikt schoeisel en wees voorzichtig.” Ja, dat is waar, maar deze redenering schiet tekort wanneer de voetpaden zelf niet voldoen aan de basisveiligheidsnormen. Een openbaar voetpad zou geen kennis van de lokale gevaren of speciale “straatoverlevingsvaardigheden” mogen vereisen om veilig te zijn.

Toch zie ik ook dat sommige toeristen de risico’s vergroten door te rennen, dronken rond te dwalen, waarschuwingen te negeren of met hun telefoon in de hand te lopen. In deze feeststad, waar alcohol een rol speelt bij ongevallen, is het gemakkelijk om te vergeten dat zelfs een moment van onoplettendheid ernstige gevolgen kan hebben. Maar alleen de toeristen de schuld geven, doet geen recht aan het diepere, langdurige probleem dat ons allemaal aangaat.

Het echte probleem ligt in de inconsistente stadsplanning en het gebrek aan handhaving. Voetpaden worden vaak misbruikt als parkeerplaats, marktruimte of als kortere route voor motorfietsen. Reparaties zijn vaak slechts tijdelijke oplossingen: één gevaarlijk stuk wordt aangepakt, terwijl het volgende nog steeds een valkuil blijft. Verbeteringsbeloftes komen en gaan, vaak pas na een schokkend incident, om daarna weer in de vergetelheid te raken.

Als Pattaya zich wil profileren als een wereldklasse toeristische bestemming, kan de veiligheid van voetgangers geen bijzaak zijn. Goed verlichte, vlakke en onbelemmerde voetpaden zijn geen luxe, maar een basisbehoefte. Het zijn de kleine dingen die het verschil maken, en de levens van mensen zijn het waard om beschermd te worden.

Uiteindelijk is verantwoordelijkheid een gedeelde last. Toeristen moeten alert zijn, ja, maar de stad moet ook zorgen voor voetpaden die van ontwerp uit veilig zijn, niet afhankelijk van geluk. Zolang dat niet gebeurt, zal de pijn en het verdriet zich blijven herhalen — bij elke val, elke verwonding en elke ambulance-oproep op de voetpaden van Pattaya. 

Jelle van dinther, stadsreporter in Pattaya