NEDERLAND:- Hij woont en leeft het grootste deel van het jaar in Thailand, is getrouwd met een Thaise vrouw, ontvangt een Nederlandse pensioenpremie en wil in Nederland voor zorg verzekerd zijn. Maar in hoeverre heeft een 73-jarige man, die ingeschreven staat in Markelo, daar recht op? Daarover steggelde hij jaren met de Sociale Verzekeringsbank.

Nee, Nederland is zijn thuis niet. Althans, niet meer. Hij is er geboren, die nationaliteit staat in zijn paspoort, maar al sinds 2008 woont, werkt, leeft en geniet een inmiddels 73-jarige man vooral in Zuidoost-Azië. Van de 365 dagen die een jaar telt, verblijft hij er zo’n 320 aan de andere kant van de wereld. Alleen voor familiebezoek komt hij weleens terug.

In 2018 verkocht de ondernemer zijn huis in Nederland, dat hij toen al jaren verhuurde, maar waar hij – met toestemming van die huurder – nog wel ingeschreven stond. Zo leek het alsof hij nog ‘gewoon’ in Nederland woonde. Op dat adres kwam ook zijn post binnen en op die manier kon de man wel bij een Nederlandse zorgverzekeraar verzekerd blijven.

Geen ingezetene
Maar zo hoort het niet, oordeelde de Sociale Verzekeringsbank in 2017 al. Nederland heeft met circa 40 landen afspraken gemaakt over de medische zorg in het geval van emigratie, maar met Thailand is niet zo’n verdrag. Wie daar woont, moet daar een verzekering afsluiten. De SVB onderzocht de woonsituatie van de man, bestempelde hem daarna als ‘geen ingezetene’ en schreef hem uit bij zijn Nederlandse zorgverzekeraar.

Dat was tegen het zere been van de man, die tegenwoordig zijn postadres in het Twentse Markelo heeft. Hij heeft nu nog altijd een stichting in Nederland, draagt hier ook belasting af, en verblijft – bewust – nooit meer dan 180 dagen aaneensluitend in Thailand. Hij zag zichzelf wel als ingezetene. Waarom zou hij dan geen recht hebben op een Nederlandse zorgverzekering?

Hij ging in bezwaar, er volgde een rechtszaak en daarna nog een. Het traject duurde jaren, maar bleek tevergeefs. De conclusie van de Centrale Raad van Beroep, in 2022? De man heeft geen ‘duurzame band van persoonlijke aard’ meer met Nederland. En dan heeft hij dus ook geen recht op de voordelen van het zorgsysteem hier.

Het huwelijk
Maar daarmee was voor ‘de man uit Markelo’ de kous nog niet af. Hij kreeg de Sociale Verzekeringsbank nogmaals op zijn dak. De SVB had immers ook vernomen dat hij inmiddels – in november 2020 – getrouwd was met een Thaise vrouw. En dat had dan weer invloed op zijn AOW, die hij al sinds 2016 ontving.
Het probleem was niet zozeer de pensioenpremie zelf. Omdat Nederland een verdrag heeft met Thailand, mag de pensionado daar zijn AOW ontvangen. Maar zijn huwelijk veranderde wel de hoogte van het bedrag; dat werd per maand zo’n 425 euro minder, omdat hij niet langer ‘alleenstaande’ was.

De uitkomst
Toen de SVB dat allemaal verwerkt had, bleek dat de Nederlandse man drie maanden teveel premie had ontvangen. Ze eiste een bedrag van 1279 euro terug. Daar was de man het niet mee eens. Het zouden niet drie, maar twee maanden zijn. Daarnaast, zo greep hij terug op zijn eerdere conflict, was er bij hem in 2017 teveel zorgpremie ingehouden. De SVB was juist hem een bedrag verschuldigd, van zo’n 350 euro.

Opnieuw volgde een bezwaarprocedure en een rechtszaak, opnieuw trok de man aan het kortste eind. Hij moet het bedrag terugbetalen. De zes jaar procederen leverden hem alleen een paar retourtjes Nederland – Thailand op. Waarvan hij de kosten niet vergoed kreeg.

Olleke Bolleke in Pattaya