HUA HIN:- In door velen erkende vanwege zijn historische charme en oudste badplaats van Thailand, trapt één man nog steeds iedere dag tegen de stroom van de moderniteit in.

Op 72-jarige leeftijd is khun Jaran Promhom, liefkozend oom Tee genoemd, de laatst overgebleven riksja rijder in deze steeds groter wordende stad. Zijn verhaal is niet alleen een verhaal van persoonlijk uithoudingsvermogen, maar ook een levend bewijs van een vervagend beroep dat ooit floreerde in de straten van Hua Hin.

De reis van Oom Tee begon in 1969, een tijd waarin riksja’s niet alleen in Hua Hin maar in heel Thailand een normaal verschijnsel waren, en dienden als een essentieel vervoermiddel voor zowel de lokale bevolking als toeristen.

In de loop van de decennia, toen het landschap van de stad transformeerde door de toestroom van auto’s en motorfietsen, hingen veel riksja rijders hun hoed in de wilgen op, waardoor Oom Tee de enige drager van dit traditionele beroep werd.

Zijn riksja bijna net zo oud als hij, is een symbool van veerkracht geworden en vervoert maximaal twee passagiers over de minder drukke paden van de stad, van de serene voorkant van de Hua Hin-tempel tot de bruisende markten en historische bezienswaardigheden.

De economische aspecten van het rijden op een riksja is nooit echt lucratief geweest, met tarieven die beginnen bij ongeveer 40 of 50 baht. Oom Tee zegt dat hij op een gemiddelde dag ongeveer 200 baht verdient.

Toch is het niet het inkomen dat hem op de been houdt, maar de verbinding met de gemeenschap en de fysieke activiteit die het oplevert. “Het houdt me gezond, voorkomt dat ik me eenzaam voel en stelt me ​​in staat vrienden en oude bekenden te ontmoeten”, zo legt oom Tee uit, waarbij hij de sociale en gezondheidsvoordelen benadrukt die zijn beroep in zijn leven met zich meebrengt.

Het onderhouden van de driewieler brengt echter zijn eigen uitdagingen met zich mee. Onderdelen zijn zeldzaam en duur, maar voor oom Tee is de driewieler van onschatbare waarde. “Ik zou hem eigenlijk niet willen verkopen”, zegt hij, waarmee hij zijn emotionele gehechtheid aan zijn riksja en het beroep benadrukt. Zijn familie steunt zijn keuze en erkent de oefening en het doel dat het in zijn leven brengt.

De betekenis van de toewijding van oom Tee aan zijn beroep gaat verder dan persoonlijk doorzettingsvermogen; het belichaamt de geest van het culturele erfgoed van Hua Hin.

Ondanks de uitdagingen blijft Uncle Tee vandaag de dag door de straten van het centrum van Hua Hin navigeren en biedt een unieke ervaring aan toeristen die geïnteresseerd zijn in de stad vanuit een ander perspectief.

Olleke Bolleke in Hua Hin
Bron: Hua Hin Today